vrijdag 30 maart 2012

Oeps

Ik schreef haar een briefje. Dat deed ik wel vaker. Voor of na haar vlucht wenste ik haar een fijne dag of vroeg haar hoe de dag was verlopen.
Zo ben ik, zo was ik.

Ze behoorde tot een van de mooiste stewardessen van het bedrijf. Een sterke vrouw, een eigen mening en een dosis Haagse humor waardoor menig cabaretier terug naar school gestuurd zou worden. Oja, en benen als een landingsbaan.
En sinds een paar maanden waren wij als motoren aan een vliegtuig. We deden het altijd, en op volle toeren.

Nu had ze in haar vorige relatie nog al wat probleempjes opgelopen en ik mocht degene zijn die haar rugtasje mocht dragen. Deze woog niet heel zwaar maar als ik erin snuffelde zag ik toch de nodige puinhoop. En ik hou niet van troep, daar word ik onrustig van. Dus ging ik opruimen. Gooide af en toe wat spulletjes weg, en deed er soms wat bij. Maar het hielp niet. Ze bleef hangen in het verleden. En dat soort dingen storen.

Ik had ook een goeie vriend die werkte als steward. Marco, een vrolijke vent, waar ik menig vlucht mee had gedaan. We zetten het vliegtuig op stelten, haalden geintjes uit met de passagiers. Zo speelden we bingo tijdens vertragingen, hij de nummertjes, ik het geluid. Zo lieten we het hele vliegtuig in canon het Vader Jakob zingen en oefenden we de aircraftwave. Ja dames en heren, we beginnen bij stoel 1a en 1d volgt. U kent het wel, doet u mee?

Ik kwam terug van een lange vlucht en schreef twee briefjes. Deze gingen ongeveer als volgt:

Briefje naar hem;
Hey gast, hoe istie? Fijne vlucht gehad? Ik heb er weer 14 uur opzitten en moet zo naar Suzanne. Ik heb er niet zoveel zin, want ze leeft nogal in haar verleden. Ben een beetje klaar met het gezeur hierover, maar weet nog niet hoe ik er mee moet kappen. Heb je nog adviezen;-) groeten Tudé

Briefje naar haar;
Hey babe, heb je een goeie vlucht gehad? Ik ben behoorlijk wat vertraagd teruggekomen en denk dat ik vanavond thuis slaap. Moet even wat slaap inhalen. Gaat ie goed met je? Spreek je morgen, love you, dikke kus.

Vermoeid gooide ik de briefjes in hun persoonlijk postvakken. Deze lagen door hun achternamen vlak boven elkaar. Naar buiten lopend bedacht ik me dat ik zo moeilijk vind om mensen te kwetsen maar dat ik wel met Suzanne moest stoppen. Dat was het beste.
Thuis aangekomen ontving ik een smsje.

Hey gast, zou je bij me slapen? Hadden we dat afgesproken?
Greetz Marco