En hoe meer we erover praten, hoe minder we van haar snappen. Ze is geen derde helft of een analyse van een voetbalwedstrijd, de vrouw is een sport apart. De regels zijn wispelturiger dan die van een zelfmutulerende suïcidale schizofreen. En wij "mannen" zien nu eenmaal graag logica in de wereld. Bij het ontbreken van deze logica raken wij in paniek. En paniek is geen goeie raadgever.
Paniek zorgt voor...paniek, en bij paniek gaan we rennen. Zo hebben we dat geleerd van onze voorouders.
Na een tijdje gerend te hebben, kwam ik tot de conclusie dat dat ook niet logisch was. Dan kon ik mijn hele leven wel blijven rennen. Ik gaf mezelf een goed advies. Ik moest meer stil staan. Aangezien ik wel eens vaker de eigenschap heb te luisteren naar mezelf deed ik dat in dit geval ook. Na een tijdje stil te hebben gestaan kwam ik tot een ingeving. Als een blaadje in de herfst dwarrelde er een woord naar beneden. Inleven...
Lekker dan! Sta verdomme voor mijn doen al een behoorlijke tijd stil, en dan krijg ik zo'n woord!
Inleven. Qua Wordfeud niet eens de moeite waard, maar hier moest ik het mee doen. Aangezien ik van aanpakken hou begon ik maar gelijk. Ik keek om me heen naar vrouwen en hun gedrag. Ik observeerde ze in verschillende omstandigheden; van winkelen tot uitgaan, van lezend tot etend, van dansend tot sjansend. En de conclusie? Er zit wel degelijk logica in de vrouw.
De logica zat hem in de voorbedachte rade. Had ik hiervoor een lui oog met een afwijking van +2, nu waren ze allebei geopend. Ineens begreep ik waarom keuzes zo moeilijk zijn.
Voorbeeldje? In een restaurant maakt een man een keuze tussen vis of vlees, en veel of weinig. Dit duurt ongeveer 4,6 seconden. De vrouw doorloopt echter een heel scala van keuzemomenten met de bijbehorende gevolgen.
Zal ik vlees nemen, ik moet eigenlijk iets wat sneller verteerd kiezen, want anders slaap ik vannacht weer zo slecht. En dat kan niet want ik heb morgen een belangrijke presentatie. En als ik die presentatie slecht doe, dan zal Iris me vast met de grond gelijk maken en van de gelegenheid gebruik maken om de zaakjes over te nemen. Mijn God, wat haat ik Iris! Als ik haar alleen zie met die hakjes en die perfecte benen voel ik braakneigingen opkomen.
Ondertussen is de man al om zich heen aan het kijken naar ander vers vlees dan de tournedos die hij zo op zijn bord krijgt.
De keuze wordt dus vis. Maar als ik de tonijn neem, dan zal ik nooit weten hoe de dorade smaakt, maar in dorade zit wel weer veel Omega 3 en ik heb gehoord dat veel Omega 3 depressies tegengaat. En ik ben toch al zo bang dat ik depressief zal worden. 'Ik neem de salade Niçoise als hoofdgerecht.'
De man zit al in gedachte bij zijn vrienden in eetcafé de Ark onbeperkt spareribs te hakken.
De vrouw valt op de man zoals hij is. Avontuurlijk, spannend, onberekenbaar en dus interessant. Maar na de proefperiode zal hij alleen door de ballotage komen als hij een paar piepkleine dingen gaat veranderen. Ze vraagt heus niet teveel. Alleen iets minder avontuurlijk, minder onberekenbaar en iets minder spannend...voor andere vrouwen...
Dus als de man, makkelijk en allergisch voor confrontaties als hij is, eenmaal 7 avonden per week op de bank ligt, met zijn Playstation in zijn handen en zijn biertje aan de mond, is dat ook niet helemaal wat ze wilde. Kan hij niet weer worden zoals in het begin. Toen deden ze zoveel leuke dingen, konden ze zo fijn praten. Het idee van deze avond samen was toch omdat ze iets moesten bespreken? En heel graag wel een beetje gezellig.
Al rennend besefte ik me dat ik de rekening nog niet had betaald. Aangekomen in de Ark hoorde ik het lage gebrul van mijn grotgenoten, mijn Matties, mijn maten, mijn vrienden. Ik was weer thuis...waar ik me kan inleven tot ik een ons weeg..
Hahahahahahaaa!!!!! BRILJANT! :))))
BeantwoordenVerwijderen