Ik ben trots op ons kleine landje. Ik woon er graag, hou van de kneuterigheid en de overzichtelijke indeling. Ik ben trots op onze geschiedenis met haar ondernemersdrang, en ons microdenken. Ik vind het heerlijk om in mijn dorpje Haarlem te zien dat deze kleinschaligheid in haar volle bloei te merken is. Ik haal mijn broodje kaas bij het bakkertje op de Botermarkt, drink mijn koffietje bij Anne&Max to go, want ik heb altijd haast om op tijd te komen.
Typisch Nederlands is waarde hechten aan punctualiteit en als iemand te laat is er niets van zeggen, maar wel enorm veel irritatie wegens het gebrek aan respect voor míjn tijd. Het kopje koffie kan je dan wel vergeten en zeker als je niets voor bij de koffie mee hebt genomen. Mocht je überhaupt het idee hebben gehad stamppot bij me te komen eten; ik kijk je weg vóór het avondeten om 1730 op tafel staat!
Mocht je wel op tijd gekomen zijn en een afspraak hebben gemaakt om te komen eten, dan krijg je naast het kopje zelfgemaakte cappuccino ook nog een stroopwafel.
Een andere gewoonte, of eigenlijk meer een traditie is het weer. Massaal kijken we naar boven, raadplegen de buienradar of Oet Morn om vervolgens te kunnen gaan zeiken over wat er allemaal mis is aan het weer. Poeh, het is wel drukkend warm hè, getverderrie ik plak helemaal. Regen is dan op dat moment even goed voor de tuin, maar twee dagen regen en de zomer is nog nooit zó slecht geweest. Ook mogen we achteraf klagen bij gebrek aan het perfecte weer.
En Bam Jonguh, een nieuwe typisch Nederlandse gewoonte is geboren...
Het klakkeloos ventileren van onze mening. Wij Nederlanders zijn daar zó goed in. We maken van elke poep en scheet een olifant. Ik hoor dagelijks de mening van voetbalcommentatoren en ervaringsdeskundigen nagepapegaait worden. Hebben we wel een eigen mening, of doen we maar wat...#omdathetkan? We staan hierdoor niet alleen als luidruchtig te boek, maar ook als onbeschoft in de ogen van meer geciviliseerde volkeren. Eerst nadenken dan pas schreeuwen zou ik zeggen.
Dan nog een andere eigenschap:
Onze gierigheid. We splitten de rekening, tanken met onze eigen aardappels in de kofferbak nèt na de grens vanwege de drie cent die dat per liter scheelt en geven feestjes waar we ons eigen drank moeten meebrengen. Going Dutch of Dutch Treat is geen benaming waar we trots op kunnen zijn. Volgens de Belgische buren is de meest voorkomende naam in Holland; Vincent. Makes you wonder...
Ik ben trots op Nederland, maar op Nederlanders...? Ik doe normaal want ben al gek genoeg. Ik eet mijn haring, boerenkool met worst, schaats één keer per 20 jaar de Elfstedentocht en prak mijn broodjes kroket met jus terwijl op de achtergrond de draaiorgelmeneer stoned en vrolijk zijn Dries Roelvink liedjes draait. HupHollandHup;-$
Typisch Nederlands is waarde hechten aan punctualiteit en als iemand te laat is er niets van zeggen, maar wel enorm veel irritatie wegens het gebrek aan respect voor míjn tijd. Het kopje koffie kan je dan wel vergeten en zeker als je niets voor bij de koffie mee hebt genomen. Mocht je überhaupt het idee hebben gehad stamppot bij me te komen eten; ik kijk je weg vóór het avondeten om 1730 op tafel staat!
Mocht je wel op tijd gekomen zijn en een afspraak hebben gemaakt om te komen eten, dan krijg je naast het kopje zelfgemaakte cappuccino ook nog een stroopwafel.
Een andere gewoonte, of eigenlijk meer een traditie is het weer. Massaal kijken we naar boven, raadplegen de buienradar of Oet Morn om vervolgens te kunnen gaan zeiken over wat er allemaal mis is aan het weer. Poeh, het is wel drukkend warm hè, getverderrie ik plak helemaal. Regen is dan op dat moment even goed voor de tuin, maar twee dagen regen en de zomer is nog nooit zó slecht geweest. Ook mogen we achteraf klagen bij gebrek aan het perfecte weer.
En Bam Jonguh, een nieuwe typisch Nederlandse gewoonte is geboren...
Het klakkeloos ventileren van onze mening. Wij Nederlanders zijn daar zó goed in. We maken van elke poep en scheet een olifant. Ik hoor dagelijks de mening van voetbalcommentatoren en ervaringsdeskundigen nagepapegaait worden. Hebben we wel een eigen mening, of doen we maar wat...#omdathetkan? We staan hierdoor niet alleen als luidruchtig te boek, maar ook als onbeschoft in de ogen van meer geciviliseerde volkeren. Eerst nadenken dan pas schreeuwen zou ik zeggen.
Dan nog een andere eigenschap:
Onze gierigheid. We splitten de rekening, tanken met onze eigen aardappels in de kofferbak nèt na de grens vanwege de drie cent die dat per liter scheelt en geven feestjes waar we ons eigen drank moeten meebrengen. Going Dutch of Dutch Treat is geen benaming waar we trots op kunnen zijn. Volgens de Belgische buren is de meest voorkomende naam in Holland; Vincent. Makes you wonder...
Ik ben trots op Nederland, maar op Nederlanders...? Ik doe normaal want ben al gek genoeg. Ik eet mijn haring, boerenkool met worst, schaats één keer per 20 jaar de Elfstedentocht en prak mijn broodjes kroket met jus terwijl op de achtergrond de draaiorgelmeneer stoned en vrolijk zijn Dries Roelvink liedjes draait. HupHollandHup;-$
Geen opmerkingen:
Een reactie posten