"Dokter, u moet me helpen, ik weet het zelf niet meer".
Met deze woorden begon ik mijn gesprek.
Ik ben wel vaker naar de dokter geweest, maar dat was voor wat huis,- tuin en keukenziektes. De schizofrenie, manisch depressiviteit met zelfmutulatie heb ik redelijk onder controle. Deze keer besefte ik dat het echt was. Ik kon niet meer om de hete brij heen draaien. In de afgelopen jaren is mijn ziekte heviger geworden, controleert het mijn hele leven en ik wíl en kan niet meer...
Met een zachte stem en gerichte vraagstelling vroeg de dokter me naar de reden van mijn bezoek. Ik antwoordde haar met tranen in mijn ogen dat ik nu pas kon toegeven dat ik verslaafd was. Ik kon niet zonder en was zelfs midden in de nacht op zoek naar een shot. Een kleintje, heel even maar. Om mijn honger te stillen. En het sloopte me elke maand meer en meer. Kon ik het voorheen nog wel even tegenhouden, nu was ik zelfs tijdens etentjes met vrienden mezelf aan het afzonderen. Ik moest vaker naar het toilet dan een ja-knikker...nou ja...ja knikt!
Met een paar zuiver afgevuurde vragen waaruit de professionaliteit van de dokter bleek, had ze mijn verslaving al benoemd. Ik leed aan een combinatie van twee verslavingen. Tijdens mijn kinderjaren heb ik FOMO ontwikkeld. Een ziekte waar veel jeugd mee te maken heeft, maar wat vroeger nog onderkend werd. "FOMO, zo legde ze me uit, staat voor Fear Of Missing Out." De angst om er niet bij te zijn als er iets gebeurd waar ieder ander wel bij is. Leuke feestjes, klassenavondjes maar ook een hockeytraining en wedstrijden. En ze raakte de spijker op z'n koppie! Hoe wist ze in Godsnaam dat dit was waar ik aan leed?
Ze vervolgde haar verhaal met een duidelijk en gedetailleerd ziektebeeld dat naadloos bij mijn leven paste.
"In veel gevallen, zei ze, zorgt FOMO op latere leeftijd voor Infobesitas."
Infobesitas is de verslaving aan informatie. Mijn ogen vulden zich met tranen. Ik was dus niet gek, en er was dus wel degelijk een 'naampje' voor mijn ziekte! Veel voorkomend binnen beroepen waar Social Media beoefend word. Een relatieve nieuwe ziekte dus. Hyves, Facebook en Twitter zijn de dealers met Marc Zuckerberg als grote baas.
Nu heb ik 4 Facebookaccounts, 2x Twitter, Wordfeud, Foursquare en 3 Blogs. Oja, en ik Google+ ook nog wel eens. En dan heb ik Instagram, Roamler, Tumblr, LinkedIn en Diaspora nog niet eens opgebiecht bij de dokter.
De link van Diaspora beschrijft naar mijn idee hoe heftig het er in SocialMediaLand eraan toe gaat!!
Op 14 november is een van de oprichters van dit nog op te richten sociale netwerk plotseling overleden op 22-jarige leeftijd! Ik ruik een 'conspiracy theory'!!!
Ik beloof mijn dokter voordat ik de praktijk verlaat dat ik mijn verslaving aan zal pakken...vanaf het nieuwe jaar.
Goede voornemen 2012: Op weg naar virtuele eenzaamheid!
Virtueel is dood, lang leve de realiteit!!
Met deze woorden begon ik mijn gesprek.
Ik ben wel vaker naar de dokter geweest, maar dat was voor wat huis,- tuin en keukenziektes. De schizofrenie, manisch depressiviteit met zelfmutulatie heb ik redelijk onder controle. Deze keer besefte ik dat het echt was. Ik kon niet meer om de hete brij heen draaien. In de afgelopen jaren is mijn ziekte heviger geworden, controleert het mijn hele leven en ik wíl en kan niet meer...
Met een zachte stem en gerichte vraagstelling vroeg de dokter me naar de reden van mijn bezoek. Ik antwoordde haar met tranen in mijn ogen dat ik nu pas kon toegeven dat ik verslaafd was. Ik kon niet zonder en was zelfs midden in de nacht op zoek naar een shot. Een kleintje, heel even maar. Om mijn honger te stillen. En het sloopte me elke maand meer en meer. Kon ik het voorheen nog wel even tegenhouden, nu was ik zelfs tijdens etentjes met vrienden mezelf aan het afzonderen. Ik moest vaker naar het toilet dan een ja-knikker...nou ja...ja knikt!
Met een paar zuiver afgevuurde vragen waaruit de professionaliteit van de dokter bleek, had ze mijn verslaving al benoemd. Ik leed aan een combinatie van twee verslavingen. Tijdens mijn kinderjaren heb ik FOMO ontwikkeld. Een ziekte waar veel jeugd mee te maken heeft, maar wat vroeger nog onderkend werd. "FOMO, zo legde ze me uit, staat voor Fear Of Missing Out." De angst om er niet bij te zijn als er iets gebeurd waar ieder ander wel bij is. Leuke feestjes, klassenavondjes maar ook een hockeytraining en wedstrijden. En ze raakte de spijker op z'n koppie! Hoe wist ze in Godsnaam dat dit was waar ik aan leed?
Ze vervolgde haar verhaal met een duidelijk en gedetailleerd ziektebeeld dat naadloos bij mijn leven paste.
"In veel gevallen, zei ze, zorgt FOMO op latere leeftijd voor Infobesitas."
Infobesitas is de verslaving aan informatie. Mijn ogen vulden zich met tranen. Ik was dus niet gek, en er was dus wel degelijk een 'naampje' voor mijn ziekte! Veel voorkomend binnen beroepen waar Social Media beoefend word. Een relatieve nieuwe ziekte dus. Hyves, Facebook en Twitter zijn de dealers met Marc Zuckerberg als grote baas.
Nu heb ik 4 Facebookaccounts, 2x Twitter, Wordfeud, Foursquare en 3 Blogs. Oja, en ik Google+ ook nog wel eens. En dan heb ik Instagram, Roamler, Tumblr, LinkedIn en Diaspora nog niet eens opgebiecht bij de dokter.
De link van Diaspora beschrijft naar mijn idee hoe heftig het er in SocialMediaLand eraan toe gaat!!
Op 14 november is een van de oprichters van dit nog op te richten sociale netwerk plotseling overleden op 22-jarige leeftijd! Ik ruik een 'conspiracy theory'!!!
Ik beloof mijn dokter voordat ik de praktijk verlaat dat ik mijn verslaving aan zal pakken...vanaf het nieuwe jaar.
Goede voornemen 2012: Op weg naar virtuele eenzaamheid!
Virtueel is dood, lang leve de realiteit!!
Dat is dan zeker niet helemaal gelukt? Ik zie je nog regelmatig voorbij komen op social media ipv in de hout ;) xx syl
BeantwoordenVerwijderenps.leuke blogs :)