Ik denk dat ik een jaar of veertien was toen ik mijn eerste kus mocht ontvangen. Ik was er eigenlijk nog helemaal niet mee bezig, maar door een weddenschap met mijn vriendinnetje Marieke moest ik binnen drie maanden gezoend hebben. Met wie, dat mocht ik zelf kiezen. 'Je bent zó mooi, dat moet je makkelijk lukken', zei Marieke.
Ik had zin in de weddenschap maar wilde wél dat mijn eerste kus met iemand zou zijn waar ik nooit verliefd op zou kunnen worden. Ik had geen zin in die rompslomp en dat gedoe eromheen. Het zou dus iemand moeten worden die er leuk uit ziet, maar niet tè leuk. Een populair iemand maar niet tè. En bovenal iemand die makkelijk in te palmen zou zijn, want verliezen van Marieke was geen optie in mijn wereld. Een knappe kansarme gozer dus.
Na een wekenlang en zeer grondig onderzoek kwam ik tot de conclusie dat er drie kandidaten overbleven. Mike, die stoere jongen uit de vierde. Willem, veruit de slimste van school en Tudé, een gezellige en enthousiaste gast. Mike droeg kistjes en een aantal kettingen die door zijn oren, via de mond naar zijn neus liepen. Roestvrij staal en ik gaan um niet worden, hoorde ik mezelf hardop denken en glimlachte. Mike was nogal depressief en had het uitstellen van tandenpoetsen tot in de puntjes geperfectioneerd. No way dus dat ik mijn tong zijn schimmelbekkie zou laten raken.
Met Willem zoenen zou mogelijk mijn reputatie op losse schroeven kunnen zetten dus was eigenlijk ook geen optie. Zoenen met een nerd hoorde er niet bij. Dus bleef Tudé over. Het probleem was alleen dat Tudé niet echt benaderbaar was. Hij was een einzelgänger en niet iemand die zijn stem vaak liet horen. Deed hij dat wel, dan had hij meestal gelijk in wat hij zei.
Tudé schreef veel, hij was altijd in de weer met zijn blocnote en pen. Dit zou mijn ingang zijn! Ik schreef hem een klein briefje en stopte dat tijdens de grote pauze terwijl we de grote hal inliepen in zijn hand. Hij keek me verbaast aan, maar nam het briefje wel aan. Ik schreef hem: 'Ik ben op zoek naar iemand met wie ik kan schrijven over alles wat mij bezighoudt, wil jij diegene zijn?' Ik wachtte geduldig af en ja hoor twee dagen later vond ik in mijn etui een briefje terug dat hij dit graag zou willen.
We schreven in de weken daaropvolgend elke dag met elkaar en ik genoot van zijn manier van het verwoorden van dingen. Hij maakte het zo simpel en schreef alsof hij direct tegen me sprak. Ik kon er niets aan doen en was het zeker niet van plan, maar het gebeurde. Ik werd verliefd op Tudé. Dit had ik niet met mezelf afgesproken! Zo rond brief 120 vroeg hij mij of ik wel eens gezoend had en zo niet, of ik zijn eerste zou willen zijn... Ik voelde mezelf rood aanlopen maar dit was wèl het moment waarop ik gewacht had. We hadden afgesproken om elkaar op woensdag achter het biologielokaal te ontmoeten. Op de woensdag stond ik zenuwachtig klaar, maar om 08:35 was hij er nog niet. Hij kwam gewoon niet eens opdagen. Ik was woedend op hem! Rond 11:30 kwam hij pas in de klas. Hij zag er bezorgd uit en ik tikte hem in de gang aan en vroeg hem wat er was. Hij vertelde dat zijn zusje was aangereden en dat hij er zo van baalde dat we niet gezoend hadden. Mijn boosheid verdween meteen en ik zei hem dat we na school ook wel tijd genoeg hadden om het alsnog te doen.
Na vijf minuten was het klaar. Ik vond er absoluut niets aan. Zijn tong leek wel een buitenboordmotor! Veel te snel schoepte hij zijn tong door mijn mond. Ik was acuut afgeknapt en stopte met kussen. Hoe moest ik hem dit nou vertellen? Eenmaal thuisgekomen vertelde ik mijn zus hoe alles gegaan was en schaterlachend gaf ze mij een gouden tip. 'Luister", zei ze: 'Als je zijn gevoel niet wilt kwetsen, dan heb ik de volgende truc voor je. Ik teken een koortslip op je mond zo groot als een voetbal en als je hem dan ziet, vraag je hem weer om te zoenen. Hij zal op zijn beurt dit afwijzen en je hebt zonder hem te kwetsen bereikt wat je wilt!'
De tip werkte en ik had de weddenschap glorieus gewonnen...
Ik had zin in de weddenschap maar wilde wél dat mijn eerste kus met iemand zou zijn waar ik nooit verliefd op zou kunnen worden. Ik had geen zin in die rompslomp en dat gedoe eromheen. Het zou dus iemand moeten worden die er leuk uit ziet, maar niet tè leuk. Een populair iemand maar niet tè. En bovenal iemand die makkelijk in te palmen zou zijn, want verliezen van Marieke was geen optie in mijn wereld. Een knappe kansarme gozer dus.
Na een wekenlang en zeer grondig onderzoek kwam ik tot de conclusie dat er drie kandidaten overbleven. Mike, die stoere jongen uit de vierde. Willem, veruit de slimste van school en Tudé, een gezellige en enthousiaste gast. Mike droeg kistjes en een aantal kettingen die door zijn oren, via de mond naar zijn neus liepen. Roestvrij staal en ik gaan um niet worden, hoorde ik mezelf hardop denken en glimlachte. Mike was nogal depressief en had het uitstellen van tandenpoetsen tot in de puntjes geperfectioneerd. No way dus dat ik mijn tong zijn schimmelbekkie zou laten raken.
Met Willem zoenen zou mogelijk mijn reputatie op losse schroeven kunnen zetten dus was eigenlijk ook geen optie. Zoenen met een nerd hoorde er niet bij. Dus bleef Tudé over. Het probleem was alleen dat Tudé niet echt benaderbaar was. Hij was een einzelgänger en niet iemand die zijn stem vaak liet horen. Deed hij dat wel, dan had hij meestal gelijk in wat hij zei.
Tudé schreef veel, hij was altijd in de weer met zijn blocnote en pen. Dit zou mijn ingang zijn! Ik schreef hem een klein briefje en stopte dat tijdens de grote pauze terwijl we de grote hal inliepen in zijn hand. Hij keek me verbaast aan, maar nam het briefje wel aan. Ik schreef hem: 'Ik ben op zoek naar iemand met wie ik kan schrijven over alles wat mij bezighoudt, wil jij diegene zijn?' Ik wachtte geduldig af en ja hoor twee dagen later vond ik in mijn etui een briefje terug dat hij dit graag zou willen.
We schreven in de weken daaropvolgend elke dag met elkaar en ik genoot van zijn manier van het verwoorden van dingen. Hij maakte het zo simpel en schreef alsof hij direct tegen me sprak. Ik kon er niets aan doen en was het zeker niet van plan, maar het gebeurde. Ik werd verliefd op Tudé. Dit had ik niet met mezelf afgesproken! Zo rond brief 120 vroeg hij mij of ik wel eens gezoend had en zo niet, of ik zijn eerste zou willen zijn... Ik voelde mezelf rood aanlopen maar dit was wèl het moment waarop ik gewacht had. We hadden afgesproken om elkaar op woensdag achter het biologielokaal te ontmoeten. Op de woensdag stond ik zenuwachtig klaar, maar om 08:35 was hij er nog niet. Hij kwam gewoon niet eens opdagen. Ik was woedend op hem! Rond 11:30 kwam hij pas in de klas. Hij zag er bezorgd uit en ik tikte hem in de gang aan en vroeg hem wat er was. Hij vertelde dat zijn zusje was aangereden en dat hij er zo van baalde dat we niet gezoend hadden. Mijn boosheid verdween meteen en ik zei hem dat we na school ook wel tijd genoeg hadden om het alsnog te doen.
Na vijf minuten was het klaar. Ik vond er absoluut niets aan. Zijn tong leek wel een buitenboordmotor! Veel te snel schoepte hij zijn tong door mijn mond. Ik was acuut afgeknapt en stopte met kussen. Hoe moest ik hem dit nou vertellen? Eenmaal thuisgekomen vertelde ik mijn zus hoe alles gegaan was en schaterlachend gaf ze mij een gouden tip. 'Luister", zei ze: 'Als je zijn gevoel niet wilt kwetsen, dan heb ik de volgende truc voor je. Ik teken een koortslip op je mond zo groot als een voetbal en als je hem dan ziet, vraag je hem weer om te zoenen. Hij zal op zijn beurt dit afwijzen en je hebt zonder hem te kwetsen bereikt wat je wilt!'
De tip werkte en ik had de weddenschap glorieus gewonnen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten