Turks Fruit zorgde in de beginjaren voor bizarre praktijken. Een overvloed aan deze vitaminen veroorzaakte een smaakverandering binnen de Nederlandse aardappelbeschaving. In de jaren zeventig werd er zelfs een film over gemaakt waarin het fruit niet voor de poes was.
Van Bami hebben we vrijwel niets gemerkt. Dit smaakloze gerecht zorgde voor weinig opschudding en heeft in Nederland nooit echt voeten in aarde gehad. We raakten er een aantal keren per maand mee in aanraking en daar is het bij gebleven. Bami bleef voornamelijk populair onder eigen volk.
Soto Ajam met zijn Nederlandse invloeden heeft tot op de dag van vandaag nog steeds grote populariteit en zorgt voor geen enkel integratieprobleem. Met zijn sterke eigen identiteit onderscheidt hij zich met de andere gerechten. En overall zijn we er erg blij mee!
Kouseband werd gek genoeg niet erg warm onthaald. Maar met andere gerechten boekten ze meer succes dus dat gevoel ging snel over.
Dan blijft er nog één gerecht over. Couscous. Daar zijn de meningen nog steeds over verdeeld.
Een klein aantal smaakt nog steeds niet naar meer. Maar het kan natuurlijk niet zo zijn dat in ons culinair gastvrije landje een klein groepje gerechten het verpest voor de rest. Ik lust alles zolang ik maar weet wat er in zit. Dus doe ik genoeg voorwerk over de herkomst, geschiedenis en toegevoegde waarde van de inheemse maaltijden. Hierdoor snap ik de verschillende smaken beter. Mij verbaas je niet meer met bizarre en gekke diners. Ik hou van aparte smaken.
Ga lekker uit eten in Schalkwijk en geniet van alle verschillende smaken die de wijk rijk is.
Misschien komt het omdat ik de laatste tijd weer niet zoveel meer proef...
Anosmie heet dit, wat een verademing. Ik zou het iedereen gunnen.
erg cool! heb ook nooit begrepen waarom de kousenband niet populair is Nederland ;)
BeantwoordenVerwijderen