Massaal gaan wij mannen cadeaus en bloemen kopen om de dames eens flink in het zonnetje te zetten.
Niet alleen voor de mamma's kopen we een presentje, maar ook voor oma's en de vrouw van onze kinderen. Waarom?
Omdat vrouwen nu eenmaal een zware baan hebben. Vroeger was het een stuk makkelijker. De man werkte en de vrouw deed alleen maar de opvoeding en het huishouden. En kreeg daar ook nog eens geen erkenning voor. Het was vanzelfsprekend dat de vrouw om half zes de schaft op tafel had als de man van het land of de fabriek kwam. Er werd niet over gesproken deze rol te veranderen laat staan de bekritiseren. Sinds Aletta is dit veranderd.
De vrouw mocht carrière maken en deed dat ook. Gelijkheid was het streven. De utopie werd het doel.
Ik weet niet of de mamma's hier over hebben nagedacht alvorens de Kruistocht der Concordantie te beginnen, maar het is inmiddels een stuk drukker geworden. Een korte schets van een dag uit het leven van een jonge moeder.:
07.00 De wekker naast mij snoozed zachtjes om mijn man niet wakker te maken. Hij heeft tot laat gewerkt aan zijn presentatie en ik gun hem zijn half uurtje extra nog even.
07.05 Ik sta op, veeg de slaap uit mijn ogen en was met koud water de kreukels uit mijn gezicht. Ik zou natuurlijk niet willen dat als hij straks wakker ziet dat ik eruit zie als een geologisch gedeformeerde aardschol.
07.10 Ik smeer alvast de bammetjes voor de kids. Korstjes eraf voor Valentijn en een extra portie bosvruchtenhagel voor Juliette.
07.17 Ik maak Valentijn eerst wakker, hij doet er altijd wat langer over om zijn humeur op peil te krijgen. Mijn God, wat lijkt hij op zijn vader.
07.20 Ik pak de riemen van de hondjes en loop snel naar het bos met ze om ze even te laten rennen
07.34 Valentijn staat gelukkig nu uit zichzelf al onder de douche en ik druk in de keuken de knop van de Nespresso aan (ik moet wel nog even in mijn pauze vanmiddag nieuwe halen, ze zijn bijna op)
07.36 Pappa is wakker, ik hoor hem zijn neus ophalen en zijn keel even smakelijk schrapen
07.40 Juliette, mijn kleine prinsesje zingt zichzelf wakker. Wat zijn meisjes toch makkelijk...
08.00 Iedereen voorzien van proviand, douche ik mezelf in drieënhalve minuut warm en schoon.
08.15 Vaders onder de douche, ik ren met de kinderen naar school, de beide rugzakjes over mijn schouder en vergeet ze nog overblijf geld te geven kom ik achter als ik alweer thuis ben.
08.23 Hij kijkt me aan met een blik van "zullen we nog even heeeeel snel???" Ik wijs hem met een vriendelijke blik af. Wat denkt hij wel!
08.30 Hij is weg, en ik moet me haasten. De meeting van 09.00 wacht echt niet op me.
09.13 De meeting wacht op me.
11.30 Eindelijk eten!!!!!! (niet teveel, want dat randje om mijn buik verdwijnt niet vanzelf)
14.00 Ik verga van de honger en snoep verstandig een appeltje
16.15 Ik sluit de computer af, beloof mijn baas thuis het werk af te maken, maar moet nu écht weg omdat de kinderen anders weer alleen op het schoolplein staan te wachten
16.35 Ze stonden wéér alleen op het schoolplein op mij te wachten
16.38 Ik verontschuldig me nu al drie minuten bij die trut van een overblijfjuf
16.46 Ik drop de kids bij de buurvrouw en ren naar de Super voor het avondeten. Wat moeten we nu weer in Godsnaam eten. Op de eettipkaartjes bij de ingang zie ik een ovenschotel. Ik walg ervan maar zij vinden het heerlijk. Snel afrekenen, wat klote van die lange rij.
17.25 Iedereen aan tafel, behalve vaderlief. Hij staat weer in de file en heeft een pesthumeur. Ik stel hem op zijn gemak door hem vanavond te beloven leuke dingen te gaan doen.
18.30 Valentijn slaat Juliette omdat ze aan zijn PSP zit. Ik sta op ontploffen.
18.40 Hij is eindelijk thuis. Een tornado hangt boven zijn hoofd. Zijn promotie is naar Ernst gegaan.
19.17 Na het voorlezen van Gruffalo (ik kan dat klereboek niet meer zien) liggen ze allebei op één oor.
19.35 Ik sleep mezelf naar de vuile vaat op tafel en ruim af terwijl Hij op de bank ligt te meuren.
20.01 Ik lig er helemaal af en zetel mezelf op de drie centimeter ruimte die hij overlaat op de bank.
20.46 Naast het hijgende hert ontwaak ik uit mijn korte coma en vraag hem mee naar bed te gaan
21.03 Dat waren echt drie fantastische minuten, dank je wel schat, je hebt je best gedaan!
21.10 Wat voor dag was het vandaag?
Was het maar elke dag Moederdag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten