dinsdag 18 januari 2011

Blauwe Maandag en Yoga, een perfecte combinatie...

Zondagochtend, ik hoor het regenen. Ik open mijn gordijnen en zie het noodweer dat schijnbaar nogal boos is op mijn raam gezien de benaming tikken hier een eufemisme zou zijn.
Morgen is het Blauwe Maandag denk ik. Ik denk eraan hoe ik mezelf kan wapenen tegen deze dag. Op zoek naar wat innerlijke rust, maar hoe. Ik type innerlijke rust in op Google. De gesponsorde link gaat over onesessioncoaching. Ik klik er uit nieuwsgierigheid op en zie een hoop vragen:
  • Zoekt u meer richting in leven en werk?
  • Twijfelt u over de juiste volgende stap?
  • Heeft u het gevoel dat er veel meer in u zit dan er nu uitkomt?
  • Ervaart u een conflict tussen gevoel en verstand?
  • Vraagt u zich af wat nu uw werkelijke doelen en verlangens zijn?
  • Bevindt u zich op een kruispunt van wegen?
  • Wilt u meer contact met de kern van uzelf?
  • Wilt u meer de vreugde en het plezier ervaren in uw leven?
Rode vlekken in mijn nek...Eerst mensen depressief maken en dan laten betalen om ze genezen, zo kan ik het ook.
De volgende link; hypnotherapie (niet op zondag)
Next; meditatie (Yoga)
Ik kijk op de klok, 10.00 uur en log in op de website van mijn sportschool.
10.30 Hatha Yoga 
Ik Wiki nog snel even Hatha; een systeem van oefeningen om beheersing te verkrijgen over de geest en vooral het lichaam. Precies wat ik nodig heb.

Ik spring mijn bed uit, sla de douche over, schiet in wat gemakkelijke kleren en trotseer de horizontale regen. Doorweekt aangekomen loop ik via de zweet stinkende kleedkamer (de sportschool holt in kwaliteit en hygiëne achteruit) naar de plek die mij innerlijke rust zal bezorgen.
Enthousiast aangekomen in zaal 2 zie ik al wat yogi's liggen op hun matjes, (ik wist niet dat dit op zondagochtend een opvangtehuis was voor zwervers) en leg mijn handdoek op een vrije plek. Ik kijk om me heen, okay...alleen vrouwen, laten we deze les Kamasutrayoga doen zegt mijn dirty mind. Langzaam druppelen de andere yogi's binnen. Wijde broeken, blote voeten, en okselhaar...jottum.
Links van mij zit een vrouw met een grote gelijkenis van een vogelnestje. Ze legt een dubbele knoop in beide benen en schudt haar nestje eens flink los. Maak me gek, denk ik.

Juf Hatha komt binnen en iedereen gaat staan. Ze Hathaar persoonlijke verzorging duidelijk vergeten vanochtend... Ze murmelt iets in onverstaanbaar Oosterse afhaaltaal en groet haar volgelingen. En dan ziet ze mij staan. Naast Mevrouw Vogelnestje staat inderdaad een vreemde eend...ik. Om haar mond verschijnt een glimlach, of een grimas. Ik kan niet onderscheiden of de sadomasochist in haar wakker werd of dat haar lach me welkom heet. Om me heen wijzen de mensen met beide naar de lucht, ik zie niks. Maar; When in Rome act like the Romans, dus ik wijs me rot.
We gaan zitten. Juf Hatha legt uit welk standje we als eerste gaan doen, het heet De Halve God van de Vissen. Ik draai mijn rug in een hernia om mijn been over mijn knie te krijgen. En dit was nog maar een Halve God...
Een paar minuten hierna lig ik ineens op mijn buik een Omlaagkijkende Hond te imiteren. Niemand die zich afvraagt waarom de hond omlaag kijkt, zoekt ze iets, ruikt ze iets, schaamt ze zich? Vanuit de Ruikende Hond doen we de volgende oefening. De Hagedisstoel...Weer zwerven mijn gedachten de ruimte door en zie, visueel als ik ben, een heel klein stoeltje met een enorm lange zitting.

Ik wil in de lach schieten, maar beheers me. Ik denk dat Juf Hatha het aan me merkt, want ze staat op en dwingt me hardhandig de volgende marteling in. Ze fluistert in mijn oor dat deze oefening de Zittende Hoek heet. Ze trekt mijn benen uit elkaar en duwt mijn bekken zo ongeveer dwars door mijn handdoek heen, mijn neus raakt de grond nogal hard. Ik hoor alle botten in mijn lijf kraken en mijn pezen en spieren scheuren. Maar ik beheers me en schreeuw het net niet uit van de pijn. Mannen hoor je niet, en zeker niet als ik net openlijk de Hoek ingesmeten ben.
Alsof juffie haar werkelijke aard naar bovenkomt gooit ze me op mijn rug op een manier waar Anton Geesink jaloers op zou zijn en trekt mijn gebroken bekken in een parabool. Ik zie alleen nog maar sterretjes. Dit heet de Opwaartse Boog kreunt ze in mijn oor. Goed voor je energieverdeling. Ik zie mijn energie inderdaad via de Boog naar beneden denderen. Links van me zie ik Mevrouw Vogelnestje zo ongeveer klaar om eieren te leggen.

De laatste oefening, hoe passend, de Doodhouding wordt door mij perfect uitgevoerd. Liggen op mijn rug met handen naast me neer. Totale beheersing over geest en lichaam...
Holy Swami, de les is voorbij, een zacht applaus volgt. Ik doe in gedachte met ze mee.
Ik blijf nog even liggen. Na twee uur heb ik weer wat gevoel in mijn vingers en voel het bloed weer door mijn benen sijpelen. Ik strompel naar de heerlijk ruikende kleedkamer en verlang ineens intens naar Blauwe Maandag...



Holy Christ...

Handig...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten