Ik krijg te horen krijgen of ik gek ben, of niet.
Suzanne stond al te wachten op me toen ik binnenkwam.
Okay ik was inderdaad weer een aantal minuten te laat, maar dit was buiten mijn schuld om veroorzaakt.
De brug stond open, mijn band was leeg, de benzine op en mijn oma was plotseling overleden.
Met een ferme handdruk verwelkomt ze me. Ik kan bijna niet wachten om het nieuws over mijn diagnose te horen. Maar te eager staat gelijk aan ongeduld in de ogen van een psych. En ongeduld is hyperactiviteit.
We namen plaats en ze brak het ijs door te vragen of ik de verandering van haar kamertje leuk vond.
Ik keek rond, maar zag niets veranderd. Was dit een strikvraag?
Het gesprek kwam als een Intercity trein op gang.
Zij: "Na evaluatie met een collega zijn we tot een waarschijnlijkheidsdiagnose gekomen."
Ik: "Okay", stil..."
Zij: "Dit houdt in dat je raakvlakken hebt met ADHD, maar dat we er niet zeker genoeg van zijn om ADHD te diagnosticeren."
Ik: "Dat snap ik!", en gelijk denkend, Jezus, lekker professioneel, na drie uur kruisverhoor waar menig terrorist alles zou toegeven zijn ze, de experts, er nog steeds niet uit.
Zij: "De differentiaalsdiagnose sluit niet uit dat je niet leidt aan een relatie-issue waardoor je onrust wordt vergroot."
Ik: "(uiteraard weer denkend) What the **** zijn dat voor Scrabble woorden? Drie keer woordwaarde en neerleggen dat woord." Maar hoor mezelf zeggen, okay da's me duidelijk, Suzanne.
Het behandelingsplan werd uiteengezet. Een gesprek met een psychiater en medicatie hierbij. En dan vijf proefsessies ter coaching. Dichtgooien met drugs en lullen als Brugman. Goeie tactiek.
Ik probeer nog te onderhandelen. Okay, verdubbeling van de medicatie, en drie sessies, maar Suzanne is vastberaden en onvermurwbaar. professioneel en zonder humor, een echte psychologe.
Met opgeheven hoofd en opgelucht hart verlaat ik Suzanne's kamertje.
Van loog naar ater, ik maak stappen. Laten we er snel tegenaan gaan is mijn houding.
Bij de receptie aangekomen maak ik een afspraak. Ik kan al over 6 weken bij de psychiater terecht!
Op de vraag of ik alvast wel de drugs mag werd ik door de receptiedame ontkennend aangekeken.
Helaas, kon het in ieder geval proberen...
Wordt vervolgd..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten