Satelliet en shoarma...

Ik liep vorige week op weg naar een afspraak door een wat minder goede buurt van Haarlem. Tot mijn elfde heb ik in deze buurt gewoond en mag wel zeggen dat ik blij ben er niet meer te wonen.
De horizon is nergens meer te bekennen. Huizen hebben plaats gemaakt voor constructies van ramen met grijs beton omgoten.
Als ik niet suïcidaal was dan werd ik het wel...

Wat me opviel was de hoeveelheid en de verscheidenheid aan schotels. Als de ogen van vogels keken ze me aan. Schuin van links en boven. Overal volgden ze me.
Ik dacht vroeger dat dit een teken van rijkdom was omdat schotelantennes best wat kosten. Totdat mijn academisch onderlegde neef me erop attendeerde dat dit aangaf dat de werkloosheid in deze met schotels beklede gebieden juist erg hoog was. Zijn reden was dat ze werden opgehangen vanwege het grote aantal vrije uren die men overhad op een dag. Het doden van de tijd als het ware. Of dit zo is weet ik niet...

De andere schotels die ik veel zag waren shoarmaschotels. Op elke hoek van de straat stond wel een shoarmatent. Veel tv kijken en shoarma eten...
Klinkt als de ideale tijdsbesteding;-)

Jammer dat ik verhuisd ben...