Wat niet zo grappig is dat de man volgens CAO recht heeft op twee dagen zwangerschapsverlof. De dag van geboorte en de dag van aangifte. De helft van zijn verlof brengt hij dus ook nog eens werkend door!!
Zoals eerder al geschreven heeft de vrouw recht op 16 weken verlof. Medisch gezien heeft een pas bevallen vrouw maar zes tot acht weken nodig om te recupereren! Waarom dan die tien extra? Nu ben ik voorstander van gelijkheid tussen de man en vrouw (toch?), maar dan wel graag op alle gebieden. Opgeteld honderdveertien dagen gedeeld door twee personen is...meer dan twee dagen. Laat dan die tien extra bonusweken gedeeld worden en geef ons er ook vijf extra. Voor ons is het een trauma om te zien dat de liefde van ons leven al het water van het IJsselmeer in haar enkels zuigt, eruit gaat zien als Sugar Lee Hooper mét haar en sex überhaupt aus den Böse is.
Okay, nu heeft de vrouw best wel iets te doen tijdens het bevallen. In bed liggen, ongegeneerd zweten, beetje hijgen en puffen en zelfs in sommige gevallen alles lekker laten lopen, en ondertussen de volle aandacht van manlief en een groep specialisten.
Als de lieve Heer ons mannen betere kandidaten had gevonden had hij het wel door ons laten oplossen. Waarschijnlijk balend dat precies tijdens de EK de weeën begonnen zouden we compleet onvoorbereid het kind er even in de rust uitgooien en vervolgens het kratje van onder ons bed naar voren trekken en genieten van de wedstrijd. Maar God heeft nu eenmaal ondoorgrondelijke manieren van werken en daar staan we dan. Al wekenlang voorbereid met suffe yogatrainingen en het lezen van Dr. Spocks drie R-en, rust, reinheid en regelmaat. Ook moeten we al sinds week drie mee op zoek naar roze Maxi Cosi's en voor ons nietszeggende minikleertjes. Alsof we gestraft moeten worden voor onze serieuze poging van drie minuten, en hiermee gelijk onze gehele bijdrage aan de fabricage van het kleine wonder.
Gelijkheid...het zit er nog niet in...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten